Et cita cum tremulis an*s rettulit artubus lumen.
Talia tum memorat lacrimans, exterrita somno: 35
‘Eurydica prognata, pater quam noster amavit,
vires vitaque corpus meum nunc deserit omne.
Nam me visus h*mo pulcer per amoena salicta
et ripas raptare locosque novos. Ita sola
postilla, germana soror, errare videbar 40
tardaque vestigare et quaerere te neque posse
corde capessere: semita nulla pedem stabilibat.
Exim compellare patrem me voce videtur
his verbis: “o gnata, tibi sunt ante gerendae
aerumnae, post ex fluvio fortuna resistet.” 45
Haec ecfatus pater, germana, repente recessit
nec sese dedit in conspectum corde cupitus,
quamquam multa man*s ad caeli caerula templa
tendebam lacrumans et blanda voce vocabam.
Vix aegro cum corde meo me somnus reliquit.' 50