[بخش اول: داریوش]
اون توله گرگی که میپیچه به شیر بیشه ت منم
به طرÙدارات میگم پیرهن مشکی بگیرن
سنگم ، قیچی نمیشم
ÙلسÙÙ‡ ÛŒ بی اساس برش به دید تیغم
پاتو بذاری تو هنر
موضع بگیرای زیرزمینی مورد بگیرت میشن
داریوش میخونه، تهران از پاش درمیاد شلوار
چرب شد لا کوههای البرز، میلاد رÙت لاش
میگم موتور دزدیه بابا
تو میگی مدارک جناب سروان؟
Øی٠نمیخوره قلب بخیه جراØتاش
تند هم بشه شعرم نمیده تلخیش رو از دست
تو اون تشنه لبی که میبینه کویر رو لجن
لبی Ùˆ دهن ØŒ میدونم همین رو Ùقط
جلو انظار عمومی پسیت رو زدن
میگرÙتی یاد از درباز Ú©Ù† Øداقل
که پشت سرش دری رو نبست
[همخوان: داریوش]
تو کوچه پس کوچه ها میزدیم با کل کره زمین روپایی
دنیا رو آب ببره رو ساØلش میکشیم سیگار کوبایی
اگه هنوز زر میزنی تو رسانه رپ Ùارسی
بوده از ما کوتاهی
[بخش دوم: داریوش]
مثکه اینا تازه Ùهمیدن خندیدن بهونه س
دندونامون رو نشون میدیم واسه دریدن
خیابون Ú©Ùیه، سکو نداره واسه پریدن
Ù†ÙˆØ Ø¬Ù‡Ø§Ù† رو میگیره با طویله Ø´
من بالا سر کاغذ، مزار کلمات
ÙاتØÙ‡ مع الصلوات جمیعاً
دنبال تغییرن
ولی ملات ندارن راه بسازن واس خودشون
تهقیرن
دقیقاً زندگی به همین چس مثقال دقیقه س
تبهکارای ادبیات با دولول قلم بالاسر شقیقه ت
بزنن تو مغزتون تیر، گهی میشه در دیوار
میشنوی صدا نسل سه، سرØال Ùˆ زنده از ایران
شب سیاه، میگیره مه دیار
[همخوان: داریوش]
تو کوچه پس کوچه ها میزدیم با کل کره زمین روپایی
دنیا رو آب ببره رو ساØلش میکشیم سیگار کوبایی
اگه هنوز زر میزنی تو رسانه رپ Ùارسی
بوده از ما کوتاهی