In het begin heb ik als je vrouw
Mijn ideaal gezien in jou
Je was zo stoer en zo sportief
Je had mij zo onstuimig lief
Je kuste mij zo resoluut
Ja, af en toe een beetje bruut
Je had zo'n echt piratenbloed
Zo'n ongetemde overmoed
Nu ben je je sportiviteit
En al je wilde haren kwijt
Mijn Ridder van het eerste uur
Jouw slank figuur werd op den duur
Het welgedane proza van
De goedgeslaagde zakenman
En jij hebt niets waarin een vrouw
Nog poezie ontdekken zou
En toch was jij die eerste maal
Mijn ideaal, mijn ideaal
Eens was je geestig en ad rem
Nu praatje enkel van tantieme
Thuis maak je ruzie om een cent
Maar in je Club de vlotte vent
Daar tref je vrienden naar je zin
Met net zo'n dubbele onderkin
En de allures heb je nog
Maar voor de spiegel ben je toch
Ondanks je branie en bravour:
Een jeune premier op z'n retour
Je komt naar huis toe elke dag
Een moede man vol zelfbeklag
En geeft een lauwe kus, uit sleur
Jij, eens mijn vurige charmeur
Mijn Cyrano de Bergerac
Wenst dat ik flensjes voor hem bak
Wat werd je burgerlijk banaal
Mijn ideaal, mijn ideaal
Je bent zo ijdel als een pauw
En slooft je uit voor elke vrouw
Je hebt een permanent complex
Of jij nog meetelt met je s**
Je cultiveert je dunne haar
En parfumeert het veel te zwaar
Dan speel je tennis en je flirt
Totdat je kou vat in je shirt
Dan breng je bloemen voor me mee
En ik geef jou kamillethee
En toch, als ik je dan zo zie
Zo stil en vol melancholie
Dan voel ik soms een ogenblik
Dat jij alleen bent, net als ik
Dan is die hulpeloze man
Die toch mijn zorg niet missen kan
Mij nog het liefst van allemaal
Mijn ideaal, mijn ideaal