Χάνω τον έλεγχο, γίνομαι υποχείριο σε κάθε γαμημένο τους σχέδιο
/ μη με θεωρείς ελεύθερο./
Έχω σφραγίδα θανάτου, το πρωί οδηγούμαι προς τη σφαγή
/ με λιγο νερό και λίγο τροφή /
απο τη γέννα κατευθείαν στο κλουβί, βάλαν βραχιόλι με αριθμό στο παιδί για να μη χαθεί
/ σε ρίξανε "γυμνό" μες τις ευθύνες /
και ολο αυτο σου το ονομάσανε ζωή, ελευθερη σκέψη να διαχωρίσεις το παράλογο απο τη λογική
με φάρμακα σε θεραπεύει η ιατρική, καθώς κάτω απο τον μανδύα της σε εξελίσσει η ευγονική
/ πειραματόζωα /
μεσα στην πτέρυγα την ψυχιατρική, μια χουφτα χάπια
Έπειτα παραδίδεσαι στην επιστήμη για να αποφανθεί
εις βάρος της ανθρώπινης ζωής
Καποιοι πεθαίνουν χωρις καν τον λόγο να μάθεις
απλά πιστεύεις οτι ακούς και οτι δείς, είναι παγίδα κάτι σαν οφθαλμαπάτη
/ και η εξέλιξη "μας κλείνει το μάτι" /
το σώμα φθείρεται γίνεται στάχτη
Ενα κομμάτι γής, υποπροιόν τροφής για τα σκουλήκια
/ πιο πολύ μ΄απεχθάνομαι, καθε φορά που στον καθρέφτη κοιτάζομαι/
δεν ζούμε απλά υπάρχουμε
Στα χέρια μαριονέτες και κινούμαστε με νήματα, πιστευωντας πως μόνοι μασ ξεπερνάμε προβλήματα
κολλημένοι μπροστα σε "κουτιά" να παρακολουθούμε διαφημιστικά μηνύματα
/ κινούμαστε μηχανικά /
αυτο που λές εσυ ζωή, εγώ το λέω 24ωρη σκλαβιά
και αυτο που λες εσυ ευτυχία, εγω το λέω φθορά