Vermiş sırtını güneşe bir cüce.
Kaderinden kaçıp küfreder eskiye,
Olmalı en batıda çökmeden gece,
Uzuyor yeni boyu kara golgesinde.
Koşma cüce, koşma duramazsın,
Güneş gelince, gölgeni bulamazsın...
Yeter mi sence boyun koca arşa değmeye?
Sürüngen izin biter ayağın dibinde.
Kalkar mı gölgen güzel bir kadını sevmeye,
yoksa kadın ezer mi seni yanan bedeniyle?
Koşma cüce, koşma duramazsın,
Güneş gelince, gölgeni bulamazsın...
Güneş durup tepende
Çakar seni en dibe.
Gururun çıkarır mı
Seni yeniden düze?
O vakit evin yeraltı
Sürün seni biraktı.
Kucakla karanlığı,
Dökme sakın gozyaşı...
Ampulunu sok kıçına,
Güneşi yenemezsin!
Aynan kırıldıktan sonra,
Gününü göreceksin!