Manchmohl, wenn et Ohvend weed
Un mer ess met sich allein,
Frööch mer sich schon ens, wat mer all bereut –
Insjeheim.
Ob mer deef drinne nit doch unzofredde ess,
Un dann hoff mer op en ennere Stemm, die säät:
"Niemohls, niemohls, dat feel dir niemohls en.
Niemohls, niemohls, dat feel dir niemohls en."
Mer denk ahn manches, wat ald Johre her,
Doch eij'ntlich nie jeklärt.
Situatione, wa' 'ss nit all pa**iert,
Wat wohr tatsächlich okay?
Ob mer sich hück für't Jääjendeil entscheide däät,
Un dann hoff mer op en ennere Stemm, die säät:
"Niemohls, niemohls, dat feel dir niemohls en.
Niemohls, niemohls, dat feel dir niemohls en."
Un dann natürlich, ob dä Kurs noch stemmp,
Noh all däm Jääj**ind,
Ob mer nit langsam och ens met dä Strömung schwemmp,
Bequem, ejal wohin.
Aff wann mer besser Kompromisse määt,
Un dann hoff mer op en ennere Stemm, die säät:
"Niemohls, niemohls, dat löößte besser sinn.
Niemohls, niemohls, dat löößte besser sinn."
"Nä, maach dat bloß nit!", säät die Stemm,
"Op keine Fall, hey, loss dat sinn!
Öm Joddes Wille, pa** dich bloß nit ahn,
Dat liehrste suwiesu nit mieh, Mann!"
Die säät: "Niemohls, niemohls, dat löößte besser sinn.
Niemohls, niemohls, dat feel dir niemohls en.
Niemohls, niemohls, dat feel dir niemohls en."