[Строфа 1: Да Џака Накот]
Јо, Јо, Јо, јооо овие улици прават стомачни мускули
Градат карактери, прават да гледаш луѓе и актери
И меѓу нив да разликуваш правилно може ли?
Кои се вистински во срањево, а кои се позери
Нема ножеви на грбот, имам план што Легија се вика
Неколку лика што во срце имам слика нивна
На бина тражи неколку стиха да видиш насмевка детска
За тоа вреди да седам, на битов
Дур косата не поседи со мене малку поседи
И сподели среќа и тага и добро и мака
И ако нешто ти значам, зошто во ова сме доживотно
Неминовно во споредба со целта миновно
Те гледам како рендген што во себе имаш
Повеќе зимаш одколку што даваш, се криеш позади лага
Јас на полпат стигнав, платен е мојот дел од долгот
Дојди и ти на полпат, да се најдеме на среде мостот
[Строфа 2: LD Pistolero]
Во контактот со овој свет, ги научив вредностите на умот
Сфатив дека ништо не би постигнал без љубов
Еве денес сум вработен и побистар од некад
Ме чека живот што ветува, а сеуште сум блесав
Ми љубоморат злобни терат пропаганди
Движите во бадни стомаци полни и празни
Разлика меѓу вас и нас е мала ко да нема
Ме гледате ко опонент, но нема да ве следам
Пораснав со такви луѓе, сега знам за тој карактер
Ти би му ебал матер и на твојот партнер
Зошто населба е спој на секакви интереси
Од лошо учам добро затоа сега под мене си
Но не е битно секој има своја карма, своја среќа
Своја тага, своја совест, своја дарба, своја цел
А мојата е опстанок пред се
Истово го мислам и пред Бога после се
[Рефрен: Да Џака Накот]
Дојди со мене брате сретни ме на полпат
Kога времето е тешко стегни заби, запри солза
Заборави на болка зошто секој ден е борба
Штом имаш карма добра нема никад да те сопрат 2Х
[Строфа 3: Tonyo San]
Пред малиот Тонте е да биде RNS каков што денес е
Ко тебе дете бев, а се по ред на патот пречеше
Детство кое лесно не беше, никогаш мирен
Во светов ко Дирен никогаш виден во мед и млеко
Битен секој друг, а ти во тенок круг, ноќни буги
Сите други ти се туѓи, сакаш твои, почнуваш да судиш
Чистиш мистики прв пат на нозе стоиш
А луѓето што ти се вистински на прсти ги броиш
По сите критики си бољи, не личиш
Ко сите други не си не се величиш, велиш бетер челичи
Па нели делиш самурај од цивили
Не сме толку различни не следат исти приказни во слични прилики
Со ничиј приказ и против сите викаш си
Па тогаш знам со чива музика сте растени емси
Ова се стихови што растат деца со нив
Не се страмиш што си зошто и ние сме биле ко нив
[Строфа 4: Против Сите]
И кога прогледав во светот и сфатив едно
Слепецот го води слепиот кон пропаст ептен бедно
Дека лузерот во кругот, ве влече доле
Кога подаваш рака, зема се, море воле
Во гетото каде нема надеж баш за никого
А смогот гуши куќи, мозокот го јаде егото
Каде гомната се изедени за секого
И сивилото на градот го гризе срцето
Има екипа израсната на сите тие улици
Набилдани карактери и стегнати тупаници
Со ренген погледи за сите арабат хиени
Ќафир фаци брате копиле, по природа се жени
Ако се најдеме на полпат прими древни вештини
Совети од луѓе таленти и боемштини
Кога раката ја подаваш, баш право од срцето
Дај ја за луѓето кој го прават полно истото
[Рефрен: Да Џака Накот]
Дојди со мене брате сретни ме на полпат
Kога времето е тешко стегни заби, запри солза
Заборави на болка зошто секој ден е борба
Штом имаш карма добра нема никад да те сопрат 4Х Текст — Rap Genius Macedonia