Unutuldun binlerce yıllık toprağın altında
Çöken sisin ebediyen sakladığı soğuk günbatımlarında
Göremediğin güneşin altında
Terk edildin ölmeden atıldığın bu karanlık çukurda
Bir ışık bekledin gözlerine dolacak
Uğursuz mezar toprağı üzerinden kalkınca
Parlayan bir güneş doğacaktı ufukta
Ya da serin bir yağmur puslu bir kış akşamında
Unutuldun kimsenin hatırlamayacağı mezarında
Solan çiçeklerin yanında yattığı toprakta
Göremediğin güneşin altında
Terk edildin ölmeden yatırıldığın bu son uykuda