Aafke Romeijn - A12 lyrics

Ik hoef je niet te zeggen waar het was Of hoeveel ik gedronken had Vier of vijf teveel De mensen, het donker en het licht De weg, ik weet niet waar hij lag Maar niet in zicht En jij, jij hield mijn hand vast Zoals je dat eigenlijk altijd hebt gedaan Maar opeens was dat niet meer genoeg Ik liet los en keek je aan Ik nam een slok en zei Is het niet ironisch, wij Hetzelfde verdriet, allebei Maar ik om jou en jij Om hem Ik zag je ogen groot Je hoofd steeds maar heen en weer Je deed een stap achteruit en ik wist Je weet het, dit keer Het is waar: ik heb aan je gedacht En nooit iets tegen je gezegd Ik geloof dat men dat verraad noemt Maar weet je: het kan me niet eens schelen Echt Ik ben gaan lopen Door het donker en de modder en de tijd Op de vluchtstrook van de a12 Zat ik, mezelf, jou en de weg kwijt Vannacht droomde ik van vogels En van hechtingen en een feest Waar we godzijdank geen van beiden Ooit echt zijn geweest En toen ik wakker werd droeg ik je kleren En je naam En ik weet niet waar je bent Of zelfs wanneer je bent gegaan