Igoronco - Edytuj lyrics

Published

0 166 0

Igoronco - Edytuj lyrics

Na nieszczęście ogółu, bo też nigdy nie było to jego mocną stroną/ Zaczęliśmy przekładać komunikację pisaną nad tą mówioną/ Ewolucja, ta dziwka, zmieniła zasady i nie wiadomo/ Czy dla zabawy, czy zwady – z każdą z tych opcji się zgadzam. Częściowo/ Pewnie w tym momencie, tysiące Polaków na fejsie/ Stawia wykrzyknik po przerwie, a nie tam jego miejsce/ Wszystko ma swoje miejsce i pierdolony apostrof ma swoje miejsce/ Na pewno nie tam gdzie chcesz, bo tak chcesz. Powiem ci co jest pierwsze w kolejce/ Rzeczowniki odmieniamy przez przypadki, nie wyjąwszy nazw własnych/ Może warto zacząć od tego, może da się to tak załatwić/ Jeśli to słowo kończy się spółgłoską, to weź nie wymyślaj kombinacji cudacznych/ Anglosaskie pochodzenie jego nie zwalnia cię z tego, byś myślał Mówić w tym językiem, to pieprzony zaszczyt i wielki honor/ Tylko poznaj go i nie mówmy o tym, czy łatwy, bo wiadomo/ Ale ponoć hojnie odpłaca tym co są w nim władni/ Wtedy każde słowo więcej waży i może... z odrobiną wyobraźni/ Pisać w tym języku, to pieprzony zaszczyt i wielki honor/ Tylko poznaj go i nie mówmy o tym, czy łatwy, bo wiadomo/ Ale ponoć hojnie odpłaca tym co są w nim władni/ Wtedy każde słowo więcej waży i może... z odrobiną wyobraźni/ Do mojego miasta przyjechał grać w piłkę jeden koleś – urodził się w Grodnie/ Pomyślałby, że kraj, do którego się wybierał, to Polska, nie Poland - nic podobnego, och, nie!/ Dostał dychę, jak „Okoń”, a nad dychą dowód, że ktoś ma głęboko w dupie/ że lepiej wiemy od Anglików, jak go zapisać – skoro to Rusek. Trochę się gubię/ To jest tak głupie! Ludzie siedzieli na forum i się męczyli z odmianą i apostrofy – nie będę powtarzał się w drugiej/ Nie chodzi o to, że jakoś hiper poprawnie mówię i piszę/ Ani że wszyscy mają, ale mogliby chociaż myśleć/ Mówić w tym językiem, to pieprzony zaszczyt i wielki honor/ Tylko poznaj go i nie mówmy o tym, czy łatwy, bo wiadomo/ Ale ponoć hojnie odpłaca tym co są w nim władni/ Wtedy każde słowo więcej waży i może... z odrobiną wyobraźni/ Pisać w tym języku, to pieprzony zaszczyt i wielki honor/ Tylko poznaj go i nie mówmy o tym, czy łatwy, bo wiadomo/ Ale ponoć hojnie odpłaca tym co są w nim władni/ Wtedy każde słowo więcej waży i może... z odrobiną wyobraźni/