Hjálmar - Mött Er Hin Meyrasta lyrics

Mött er hin meyrasta taug, Meðulin óhæf til bótar. Í myrkrinu dufla við draug Dragandi fjötur án fótar. Grá veður, grugguga laug Gisti ég forðum og skemmti Skrattanum, skellti og flaug, Slóttugur frá því sem henti. En óð fluga vappar um velsæmi mitt Og vendir sér síðan að drottni, Hendir sér flöt upp í hásæti sitt, Heygður hún segir hann rotni. Menn eru meinsemdar grey Markleysur hafa við ljótar Truflaðir, trúa því ei Að tímann og sálirnar mótar. Tarfur sem telur sig mann, En maðurinn telur sig drottinn. Brennir og brýtur sig rann Brosir svo efstur og montinn. En ástin mun rísa og fljóta hér fram Og fylla loks hjartað kalda. Þó fenni í sporin hún lifir áfram Um eilífð og aldir alda.