Hidra - Kudurtan Şehir lyrics

[Verse 1] Yıkık bir oyun bahçesi, sınırda zorun raddesi Güneşin o ıssız sesiyle biter sorunlar kesin Daha çok yolum var kesin Sorun var, onun darbesiyle düştük Arka sokaklarda mutlu sonun maddesi Olumsuz sonuçlarda doğdun, kaderi yolundan çevir Ki lafını dinlemezse gövdesine doğrult hançeri Kaybolur o ruhban şeritte söner kudurtan şehir Bu zehri kustun bütün korkularını burundan çekip İnsandan robot yaptı, atomdan su, balıktan gemi Beyazdan siyah, griden bi' şehir, pamuktan demir Yok olma kurtul egondan son hızla atıp maskeni Kim miyim? Siktir et, bu kafiyeler kanıtlar beni Varoluş kağıttan gelirken Doğu'dan ağıtlar gelir Bir darbe sarsabilir bedeni fakat dağıtmaz seni Senin tek hazinen kimliğin, düşün vazifen nedir? Ve neden ölümlerle beraber şu Haziran gelir Boşverdim süslü cümleleri, ömür hüzünlü gülmeleri getirdi Ner'den baksan yetmiş sene sürdü gülmeleri Ve hepsi delirmişti Hayatları gürültülüydü, derinlerde yok ettiler sessizliği Günbegün geberip gitti hepsi megolomandı Hepsi cüzdanından emin Ve para düşmanındı, zatem ölüm düşmanınla gelir Onun rüzgarıyla sevin pislik insanoğlu Benim hayalim ayaklarıma belki İzmir izbanıyla gelir Zengin ölmek için 50 senemi harcayamam baba Buraya hapsedip avuttular bak arta kalan parayla Ve başlatıldı gezegenim de onca savaş, yalan Fazla yaşamak için düzene başımı sallayamam baba İçim darda kalan taraf ve beni anlayamaz zaman Güneşe fazla baktım, şu gözlerim parlayamaz daha Artık kapalı algılarıma ithafen bütün bu şarkılar ve Sarhoş olmak istiyorum yazamayacak kadar [Verse 2] Elekten geçirdi fecri felek çemberi Bu vecde melekler gelir ve derki ''gerekçen nedir?'' Ne denli sevinçten keder yarattın hevesten kibir Hoşgeldin, dünya senin evin dev bi' cehennemdesin Ve gelen her sesin bir anlamı var "Heveslenmesin" dediler ''kederden gebersin insan Eden bulmasın, bulanda benle gelmesin'' Ki parayı vermeden de sirk burası Sen ne derttesin? Alınma, sende yerdesin, benimle beraber Derin bir felaket ve devam etti bela-dert Seyreder onlar olanları elinde semaver Benimle kelam etme be lanetledim adem senin bu ütopyanı Haydi selametle Hareket etme, bekle, hayat kavga tokat-tekme Korkma, dik bu kadehi tiksinerek Kanda donan renkle boyalı yüzün, adın mağlup Soyadın hüzün Belki pek de derin anlamı yoktur bunun Bitmez istesek de Zaten ister istemez bir şüpheye düştük ölüm yüzünden Bir korku yarattık hayali siyah görüntüsünden Bu lağımda yüzüp gel, kulağımda hep bir müzik Ben yazarım Ne limuzinden medet ne renkli yüzükten Boştur öbür çözümler, ölürsün dönüp sözünden Kömürsü karanlıkta seyret özünü körün gözünden Döngüne sövüp ödül ver gönlünün sönük közünden Ki bu dünya bir yansımadır bir nankörün gözünden Elimde cebimde ve saat ilerledikçe krize giriyor ruhum Ayılamıyor ki saati gelmedikçe Bir gün dahilerde bitecek, hayat daha ilerde bitecek Ani ölümlerle düşecek hepsi, daha dilenme külçe Bir gün talihin gülünce, şansın aniden dönünce Eski hayallerin filmi mavi vadilere dönecek Burası adeta bir hücre, hayli manidar bir bütçe Yüksek hayallerin kahramanı galiba düşüşte