Herman Van Veen - Fatima Morgana lyrics

Het is hier kil de lucht zo grijs Het leven lijkt één enkele reis Tot aan de dood Geen tijd om stil te staan De hemelboog van Isfahan Is als een oceaan van licht In Holland lijkt de zon Als druppels water op de maan Mijn naam is Farah Fatima Net als mijn moeder en mijn oma Hier hoor ik hem maar soms Soms van mijn zoon Mijn man Mahsoud En op het stadhuis Waar ik mij melden moet In zwart gehuld van top tot teen Snellen mensen langs mij heen Ik ben hun blik niet waardig Een fietser stopt, vraagt onbeschoft Wat ik hier doe op zijn terrein En of ik iets aan heb onder dat gordijn Ik voel me in dit Nederland Een Fatima Morgana Als in een stomme film Ik zou zo graag eens laten zien Blijf hopen dat ik ooit misschien Kan wezen wie ik ben Ons welkom was een compromis Want zo lang niet duidelijk is Voor welke moordenaars wij vluchten Is ons verblijf nog tijdelijk We zijn er wel maar eigenlijk Bestaan we niet De kinderen hier groot gebracht Verloren lopen zij bij nacht Bij nacht en ontij door de straten De vrouwen zien mij spottend aan Mijn man gluurt hen verlekkerd na Het leven met twee maten Oorlog is een mannenstrijd Verliezen zij, blijft nog altijd Hun macht over ons vrouwen De echte vijand dat zijn wij Huil ik niet meer pas dan kan hij De vrede echt vertrouwen