Den fyrste song eg høyra fekk Var mor sin song ved vogga; Dei mjuke ord til hjarta gjekk Dei kunde gråten stogga Dei sulla meg so underleg So stilt og mjukt te sova; Dei synte meg ein f*ger veg Opp frå vår vesle stova Den vegen ser eg enno tidt Når eg fær auga kvila; Der stend ein engel, smiler blidt Som berre ei kan smila Og når eg sliten trøytnar av I strid mot alt som veilar Eg høyrer stilt frå mor si grav Den song som all ting heilar