Hannes Wader - Krüüzfoahrt lyrics

Dörch den Stillen Ozean krüüzt ne witte Yacht. Ricke Pinkels hebbn den Kahn för't Vergnegen pacht. Hüüt is't schön, 'ne lichte Bries plänkelt mit de See, un de Bordkapell speelt lies »Heimatland, ade«. Up den Stillen Ozean krüüzt sich grote Welt. Kümmt nich up en Pinkel an, wat dar tellt is Geld! Up dat Promenadendeck dööst man in de Sünn, pliert mal över't Book hinweg na de annern hen. Junge Damen wiesen frie, wat't to wiesen gifft. Twete Jugend is darbi, Vörfront tweemal lift. Up den Stillen Ozean ... Herrn mit wabbelige Huut liegen up de Luur, sünd noch mal upT Grabbeln ut as Verjüngungskur. Smucke Stewards stellen stief Longdrinks up den Disch, dinken wull:»Nich ring, dat Wief, wenn ok nich ganz frisch.« Up den Stillen Ozean ... Un de riepen Damen harrn geern bito studeert, wat so'n Steward sünst noch kann, wenn he nich serveert. Wat se trüchhöllt, is nich Schaam, de sünd se nich wennt, aver hier gellt blots as Daam, wer mit Geldlüüt pennt. Up den Stillen Ozean ... Darüm präsenteren se sik as Waar up't Deck. Con de Titt bis an dat Knee kost en Blankoscheck. Up den Stillen Ozean krüüzt sik grote Welt. Kümmt nich op en Pinkel an, wat dar tellt is Geld! Up den Stillen Ozean ...