Çok uzaklara baktım, o beni işaret etti Yakınımda hissettim, adı sessizlikti Umutlarım, yolcusu olmayan bir gemide ilerler Boşa çıkmazsa çıkar belki sesi Kader, iki yola ayrılmış karanlık Yollar sapa, hayat yalnızlık Bir ben değilim bilen tüm gerçeği Kavuşmaktır belki de ayrılık Ruhun sana yalan mı söyledi? Kimler aldı senin yüce sevgini? Bu dünyada öldür kini, acıyı ve nefreti Belki şefkatlidir acının elleri Gözünde bin yalnızlık, Hayatta pek çok bitiş var Yitirilmiş anılar üzüntülerime sahip çıkar Düşünürsün dünya hızla dönüp dururken İnsanlar tükenişte sana ağlar, Ruhlar seninle ağlar