Daar zit ik dan, starend langs de brandende kaarsen in de vensterbank Ik voel het aan de atmosfeer er is iets aan de hand Het had zo moeten zijn In de verte vertellen mensen de allergrootste geheimen Mijn kleding ruikt naar wasverzachter Heb bijna mijn hele leven op orde Wie het laatst lacht, lacht het hardst Hiervoor ben ik geboren Wordt gebeldt maar je kan me nu beter niet storen Ik neem niet op, ben nu aan het spelen met woorden Neem al mijn keuzes... Laat ze denken wat ze willen, laat ze geloven Ik hou mijn hoofd omhoog in de meest donkere dagen Tussen de 365 maak ik me cla**ics, vraagt ze maar naar me Vandaag kan je me vinden in gedachte gangenen vaak verdwijn ik heel diep in dit labyrinth Ik kan je niet vertellen hoe het voelt om te leven zonder gevoel Dus sluit mijn ogen en ik staar me blind Vandaag kan je me vinden in gedachte gangenenen vaak verdwijn ik heel diep in dit labyrinth Ik kan je niet vertellen hoe het voelt om te leven zonder gevoel Dus sluit mijn ogen en ik staar me blind Dit dal is een illusie, het laatste waar ik naar op zoek ben is ruzie Ben niet met bidden, houdt het in het midden En kleedt me netjes aan als tijdens de communie 't is vandaag zo stil dat ik me horloge hoor tikken en tikken en ik denk... neeeh nu niet Want op zo'n dag als vandaag voel ik me vaker alleen Het lijkt alsof het buiten stormt, ik kijk naar beneden door het raam En zie ze voorbij lopen in een groen uniform, terwijl ik hier zit op een spierwitte eenhoorn Ik vraag me af om waar de dwang om te heersen We kunnen zoveel aan elkaar hebben en zoveel nog leren Vertel de hele wereld maar dat ik gek ben, dit is precies wie ik echt ben Vandaag kan je me vinden in gedachte gangen en vaak verdwijn ik heel diep in dit labyrinth Ik kan je niet vertellen hoe het voelt om te leven zonder gevoel Dus sluit mijn ogen en ik staar me blind Vandaag kan je me vinden in gedachte gangenen en vaak verdwijn ik heel diep in dit labyrinth Ik kan je niet vertellen hoe het voelt om te leven zonder gevoel Dus sluit mijn ogen en ik staar me blind Vandaag kan je me vinden in gedachte gangen en vaak verdwijn ik heel diep in dit labyrinth Ik kan je niet vertellen hoe het voelt om te leven zonder gevoel Dus sluit mijn ogen en ik staar me blind Vandaag kan je me vinden in gedachte gangenen en vaak verdwijn ik heel diep in dit labyrinth Ik kan je niet vertellen hoe het voelt om te leven zonder gevoel Dus sluit mijn ogen en ik staar me blind