Hij vroeg of we nog vrienden konden blijven Ik weet het niet precies maar het voelt niet als een verlies Want m'n rijkdom is met geen pen te beschrijven Ik ben op weg terug naar huis Op weg naar jou, mijn vriend en naar m'n thuis Elke dag heeft iemand ergens iets te zeuren Ik antwoord met een lach want wie zegt mij dat dat niet mag Want de avond weet de dag weer op te fleuren Na elke tegenslag, als ik weet dat jij weer op mij wacht Al krijg ik alles voor m'n kiezen Weet, dit kan ik niet verliezen Want ik proost, proost met jou En zelfs al gaat de wereld ten onder Duldt ons glas, geweld en gedonder Proost, ik proost met jou Proost met jou Sentimenteel is nooit teveel hier onder vrienden Ik kijk wat om me heen Maar vreemd voor mij is hier geen één Aan de bar zit een gezelschap oude vrienden En vlakbij op een kruk overwin ik tranen van geluk Al krijg ik alles voor m'n kiezen Weet, dit kan ik niet verliezen Want ik proost, proost met jou En zelfs al gaat de wereld ten onder Duldt ons glas, geweld en gedonder Proost, ik proost met jou En zien we ons soms zelden zal de tijd alles vergelden Met een toast als ik proost (proost met jou) We kunnen alles samen delen (delen) Dat hebben wij elkaar verklaard met eén gebaar Hier temidden van zovelen (zovelen) Zeg ik dat ik trotser ben, sinds ik onze vriendschap ken Al krijg ik alles voor m'n kiezen Weet, dit kan ik niet verliezen Want ik proost, proost met jou