Als je in mijn hart kon kijken, oh wat zou daar te lezen staan Een sprookje over geesten, die gaan spoken bij volle maan In een zwart kasteel op een hoge rots met ketens aan de muur Zo huisde ik bij jou nooit kwam ik meer vrij misschien Wan tik was maar een geest die je niet kon zien Als je in mijn hart kon kijken, oh wat zou daar te lezen staan Een reeks van go it boekjes zoals ze thuis op de zolder staan En op het punt waar het spannend word zou ik de held steeds zijn Maar helden zijn soms moe nooit keek je naar zo'n boek nog om Om dat je 't slot toch niet verdragen kon 'k Gedraag me nu als een groot acteur die op gaat in zijn rol En speelt met veel bravour ik speel de rol en hou het vol Van iemand die nog heel veel om je geeft maar 't is niet iets wat leeft Het is wel zonde dat ik eht zeg maar wat ik voelde is weg En ik krijg het maar niet 'k Weet niet wat er is misgegaan, maar het is weggegaan En ik krijg het maar niet terug Als je in mijn hart kon kijken, oh wat zou daar te lezen staan Een sprookje over geesten, die gaan spoken bij volle maan In een zwart kasteel op een hoge rots met ketens aan de muur Maar 't sprookje is wel uit, want lees tussen de regels door En je vind het spoor naar de sleutel van dit stuk hoe kort duurt toch geluk Het is wel zonde dat ik het zeg maar wat ik voelde is weg En ik krijg het maar niet 'k Weet niet wat er is misgegaan, maar het is weggegaan En ik krijg het maar niet terug