[Verse 1: Frenzy] Ik zoek de basis, dat wat het fundament is Want ik kan niet zonder basis, noem me fundamentalist Wat is fundamenteel, die vraag is universeel Maar het merendeel leeft levenloos; het doet ze niet veel De vraag is evident: wie is de B-dubbel-A-S? De vraag die ik stel is: wie legt hier de basis? De vraag is wie er de baas is in huis Wie er bepaalt wat je ziet op de buis? Jij of de geest van de media, geef eens je mening, ja Geef eens aan waar nu de grens ligt Wat zijn voor jou de criteria Trek hieruit lering. Ik moest me bekeren Want ik ken van huis uit ook al die fases Maar als een soldaat op pad, ik voel me thuis bij de basis Ik voel me thuis in het huis van de Vader Verhuizen is niets dan genade, je weet het [Chorus: Fabian Willems] Het gaat niet om status Maar om wat echt en wat waar is In al m'n levensfases Wil ik terug naar de basis De hele wereld schreeuwt hoe ik leven moet Maar op dit fundament zet ik m'n voet Ik ga terug naar de basis [Verse 2: Jay Way] Velen begrijpen niet wat ik zeg, maar het verbaast me niet Ik ben een alien, vele mensen verstaan me niet Tracks die nergens op slaan die bewaar ik niet Want ze spelen met vuur, maar zij zien de gevaren niet Ik was verblind, dankzij God zie ik nu duidelijk Lag in de goot, maar Jezus haalde me uit de put M'n einde was de hel, maar God heeft het nu uitgeblust Maar eerlijk, soms raak ik erg uitgeput Hoe vind ik vreugde in m'n moeilijkheden? Voor m'n bekering was het nooit dat matties moeilijk deden Alles is andersom, zag het einde toen het begon Lucas 9:23, 'k heb het goed gelezen Ik strijd tot ik bij de Vader kom Maar voorlopig bewandel ik nog de begane grond Met God heb ik genoeg, ook al is het zo dat ik niet alles heb Het is logisch dat ik wa*kel, ik wandel nu op de smalle weg [Chorus: Fabian Willems] Het gaat niet om status Maar om wat echt en wat waar is In al m'n levensfases Wil ik terug naar de basis De hele wereld schreeuwt hoe ik leven moet Maar op dit fundament zet ik m'n voet Ik ga terug naar de basis [Verse 3: Martee] Ik durf te dromen, ga mijn hoofd ver te boven Het liefst leef ik zo met mijn ogen gesloten Met kabaal uit het land van de doven geslopen Gooi ik hoge ogen op; nooit gelogen over dobbelstenen Ik voel de pijn aan m'n onderbenen Maar kom zonder op te geven aan het eind van de honderd meter Zonder reden blijf ik mij beperken Als een boer die vergeet om z'n veld te bewerken Dan zeg ik: hé, kop omhoog, blijf stappen Blijf klappen, die tijd pakken, vermijd grappen Ik laat je zien wat de zaak is, de vraag is Of ik wel wat leer van die klap op m'n kanis Wat veel te vaag is en vaak z'n bestaan mist – Mijn panische grijpen naar vlagen van status Ik weet dat het aan is, niet wie de baas is Ik raak nooit een kern als ik schreeuw om een basis [Chorus: Fabian Willems] Het gaat niet om status Maar om wat echt en wat waar is In al m'n levensfases Wil ik terug naar de basis De hele wereld schreeuwt hoe ik leven moet Maar op dit fundament zet ik m'n voet Ik ga terug naar de basis