Frédérique Spigt - Engel lyrics

Koud gefluister, onhoorbaar zo zacht Lokken jouw ziel hier weg door de nacht Dan komen wij samen voor een laatste groet Soms lijkt het wel vredig, alsof het zo moet De kilte neemt toe, hand over hand Een houten kist en een schepje met zand Kon dood graveert zijn letters in het goud Door al dat gewacht zijn je lippen al koud Ik hoor een engel Hij slaat zijn vleugel in de wind Ik hoor een engel die zingt Ver, je bent ver De wind huilt, we voelen ons klein Angst verandert in woede en pijn We zeggen vaarwel in een lange rij Bij iedere vreemde denk ik dat ben jij Ik hoor een engel Hij slaat zijn vleugel in de wind Ik hoor een engel die zingt Vrij, jij bent vrij Ik hoor een engel Hij slaat zijn vleugel in de wind Ik hoor een engel die zingt Vrij, jij bent vrij Ik hoor een engel Een engel die zingt Ik hoor een engel Hij slaat zijn vleugels in de wind Ik hoor een engel Een engel die zingt Hij slaat zijn vleugels in de wind Ik hoor een engel Een engel die zingt Ik hoor een engel Hij slaat zijn vleugels in de wind Ik hoor een engel Een engel die zingt Ik hoor een engel Hij slaat zijn vleugels in de wind