Frank Boeijen - De Eerste Zeven Dagen lyrics

De eerste dag Het is laat geworden vannacht Het Belgische uitgaansleven kent geen genade Ik heb enorm genoten En nu moet ik lijden Ik waagde zelfs te dansen Heel wat voor een zanger met een houten been En krakende gewrichten Ach wanneer zal mijn lichaam doen Wat mijn geest verlangt Er spookt een lied door mijn hoofd Onbereikbaar en ongrijpbaar Vandaar die pijn Rustig aan vandaag De tweede dag De wereld draait door Het neerstortende vliegtuig Het voormalige Joegoslavië Het hongerende Somalië Bush contra Clinton De Oosteuropese mislukking et cetera et cetera Je kunt je kont ook niet keren Je let even niet op En het wordt weer een puinhoop Vandaag ben ik Atlas En krijg pijn aan mijn nek Het spokende lied liet zijn gezicht even zien Lief en angstaanjagend tegelijkertijd Ik ben benieuwd De derde dag Vriendendag In het bijzonder lieve lieve Ger Uitgenodigd te komen eten Bij de bevriende restaurateur thuis Hoeveel gangen hoeveel flessen wijn Praten over het verleden Het onverwerkte verleden Het altijd aanwezige verleden Zo ver weg en zo dichtbij Een lach en een traan Onze vriendschap zal nooit vergaan Ben je voorzichtig als je naar huis rijdt Dag lieve jongen De vierde dag Het leven kan beeldschoon zijn Van tralalala tralalala Een heldere herfstmorgen Kastanjes zoeken Onze zakken volgeladen Ha dat bittere witte schilletje Vuile nagels stroeve mond Samen met Tiny wandelen in het bos Praten over relaties Praten over praten Praten over angst Praten over geluk Dat onbereikbare weke geluk Het spokende lied trok plotseling Een melodie aan De vijfde dag Altijd nog de zenuwen als ik in de auto stap En als een uit de hemel stortende druppel Afzak naar het zuiden Komt het omdat ik alleen rijd Bang ben dat ik het niet kan vinden De meter gaat altijd te ver naar rechts Kijk naar die slakken naast mij Here I come Vanavond zal ik proberen ieder lied Als een afzonderlijk hoofdstuk Uit het boek van het leven voor te dragen Achter het geluk achter de pijn Is een heldere plaats Zo helder als boven de sneeuwgrens Waar de zon schijnt Koud en warm Doorgeleefd doorgedacht doorgegaan Hart brak hart geheeld Verdergegaan met een gelijmd hart Maar het is soms wel verstomd stil Stemmingen wisselen met het uur Four seasons in one day Misschien brengt het spokende lied uitkomst I like the melody Een helende pijn een troostende loutering Een kamikaze-achtige gedrevenheid Alles willen doen alles willen vertellen Alles laten gebeuren zonder remmingen Tot bloedens toe De zesde dag Tot bloedens toe En nou is het afgelopen Nou wil ik het weten Waar gaat het over Wat zegt het Wat zal ik het laten zegen Onder controle altijd controle Tem het paard Spring erop en dwing het op de knieën Bezorgdheid verlatenheid angst Opluchting belofte sensualiteit Gelachen dat we hebben Ik heb het spokende lied gevangen Hier op papier Hier in mijn stem Met mijn woorden Vind ik het mooi Het was zo opdringerig De zevende dag Zondagmorgen muziek Kamerjas en pianomuziek van Beethoven De dove componist De kleurenblinde schilder De stomme zanger Vandaag naar het ziekenhuis Starende mensen in de hal Naar de grijze gangen ergens achter Ver weg in het ziekendoolhof van Begrijpende blikken en witte ja**en Geen bloemen geen fruit Geen woorden geen gezicht Ik doe de deur open En kus hem op het voorhoofd Houd mijn hart vast Houd zijn hand vast Lezen gedicht Onsterfelijke gesprekken Rust berusting pijn En dan toch nog die glimlach Niet in zijn ogen Maar om zijn mond Marius de Mona Lisa De glimlach van Marius Later in de hal met een denkbeeldige stengun Iedereen die staarde Overhoop geschoten