FANOOS - Parande lyrics

[Chorus] ما پرنده های تنها زیر شیرونیه ی خونه هر دوتا خسته ز غربت هردو آواره ز لونه ما دوتا مثل مسافر کویر تشنه ی جرعه ای از محبتیم ولی بیگانه ز هم در این سراب لب فرو بسته پر از شکایتیم [verse] دنیا شده پر از قفس مردم برام غریبن دیگه سخت میشه کشید نفس خسته شدم از این وضع پی فرار از حقیقت گوشت هم دیگرو دریدن اشتهای اشتباه ندارم اون بالا خونمو خریدم وقتی خردم گول حماقت فهمیدم چقدر خوبه خجالت وقتی تو راه درست بودم دیدم ازم چقدر دور لجاجت بعد یه گدا از تو کوچه صدا زد گفت پسر همش پوچه صداقت من صادق کور گداشم نداشته اون غرقه پوله به پا زخم عشقو فقط توی فیلم ها دیدن هر چیزی رو توی دین راه میدن همونایی که یه صبح تا غروب با کفش های پر ریگ راه میرن هرجا عاقل بشینه آبادیه آگاهی کلید آزادیه شاعر به شعرهاش میباله تاجر به اینکه بازاریه خیلیها با سکوت مردن کم آزاد با غرور مردن ولی تو این دنیای کثیف سکوت بهتره از دروغ گفتن خیلیها رو غرق خون دیدم باشه چشم خفه خون میشم ولی هر شب دور شمع فهم آروم ذره ذره جون میدم داشم تو که از ما داغون تری جیب خالی و جادو گری چقدر قشنگ بی پولی وقتی خدا رو نمیشه با پول خرید همه دنیاتو هم که بدی بهش باز میخنده تهش به ریشت ولی بدون دریا هیچوقت با چندتا آت آشغال نجس نمیشه [Chorus] حالا هم دیر نشده میتونیم پرامونو باز بکنیم راه یک لونه رو پیدا بکنیم لونه ای که عشق برامون بیاره خنده و شادی رو لبامون بزاره اونجایی که غم فردا نباشه غصه ی این دل تنها نباشه