Corria'l añu treinta y cuatro sintió na fabrica que diba entamar. Hasta los huevos ya de dar el callu, explotáu y ensin dignidá. Saco'l fusil del so armariu tirose al monte pa lluchar contra esos gochos que nel estáu apoderárense de la llibertá. Y al topase con otru sintió un escalofríu que i recorría tol cuerpu de cómo el friu plomo mandolu pal abismu sin preguntai por qué...¿por qué? Llera revolucionariu en un tiempo oscuru nun tenía mas patria que la humanidá. Y matolu un mercenariu enxamás baxo el puñu nun tenía miéu a la oscuridá. Y ya van mas de setenta años des que pasó esto y nadie fai ná. Humilláos y vilipendiaos robáronyos la so dignidá. Y agora quieren facenos fatos nun escaezemos y vamos glayar en memoria de nuestros collacios que llucharon pe la llibertá. Y créense con derechu esos vieyos fascistes a falar de la historia ¿onde tan nuestros muertos? ¿Quién yos dará la vida? hay tantu xenocida apuntáu en la llista xusticia ¡darréu!