De Kast - Eltse Grins Foarby (+dutch Translation) lyrics

It read beskynt de greiden, de jn falt oer de mar Dr stean se mei har beiden en hy sjocht noch ris nei har Se stean foar harren hutte, fan plen, liem en reid Syn hn leit op har skurte, hy wurdt mei koarten heit It jier hast fyftjin hndert, feroare maatskippij Se lije der net nder, se fiele harren frij Der is faaks wol wat geande, hy moat soms op oorlochspaad Mar wr't se eins foar steane, no dat wurdt er nea gewaar Dochs ha se neat te kleien en al hawwe se gjin jild It iten dat se krije is de rykdom fan it fjild It jier hast fyftjin hndert, in nije hearskippij Se bge der net nder, se bliuwe altyd frij Chorus: De sinne skynt al ieuwen oer s ln Bringt de iere moarn, eltse dei opnij De wyn hellet noch alle dagen oan Giet fan ln nei ln, eltse grins foarby It read beskynt it kampke, de jn falt oer de std Dr boartet in lyts famke, noch in skoftsje, aanst op bd Se jeuzelt hndert t, de taal dy't mem har bybrocht hat Har heit ropt troch it rt dat se nei binnen komme moat It jier no hast twa tzen, Europa dat wurdt nij It famke sjongt en dnset en laket dan nei my Chorus ------------------------ Dutch translation: Het rood beschijnt het weiland, de avond valt over het meer Daar staan ze met hun beiden en hij kijkt nog eens naar haar Ze staan voor hun hut, van pollen, leem en riet Zijn hand ligt in haar schoot, hij wordt binnenkort vader Het jaar haast vijftienhonderd, veranderde maatschappij Ze lijden er niet onder, ze voelen zich vrij Er is vaak wel wat aan de hand, hij moet soms op oorlogspad Maar waar ze eigenlijk voor staan, nou dat wordt hij nooit gewaar Toch hebben ze niets te klagen en al hebben ze geen geld Het eten dat ze krijgen is de rijkdom van het veld Het jaar haast vijftienhonderd, een nieuwe heerschappij Ze buigen er niet onder, ze blijven altijd vrij Refrein: De zon schijnt al eeuwen over ons land Brengt de vroege morgen, elke dag opnieuw De wind haalt nog alle dagen aan Gaat van land naar land, elke grens voorbij Het rood beschijnt het wijkje, de avond valt over de stad Er speelt een klein meisje, nog een poosje, zometeen op bed Ze brabbelt honderduit, de taal die moeder haar bijgebracht heeft Haar vader roept door het raam dat ze naar binnen komen moet Het jaar nu haast tweeduizend, Europa dat wordt nieuw Het meisje zingt en danst en lacht dan naar mij Refrein