David Black - Нема Извинувања lyrics

Прва строфа Ете овде на истово место пред година и нешто започна потрага по нешто свето Под зракот на свеќата и пред белиот лист објаснувам за животот црн но чист Пред овој лист мастилото го леам со солзи на очи лажно се смеам дека некад ќе немам рамо за потпирање од овој замор некој транспорт за брза победа некој трик за лесна обклада но ништо! се е празно како листот никаде помош од другите што се надвор се е чисто но листот никад не се откажа од мене само он ме слушаше кога плачев ко кретен ете сега може звучам ко дете пред вас но во себе знам сигурен ас една цел со желба и глас одам кон целта победата ќе е едноставна но не и лесна Рефрен Неочекувај извинување од мене со надеж дека ќе ме победите мене срцето мое е ладно како камен не чука не мрда но во него гори пламен Не пробувам да ви пеам серенади музикава е синфонија во вашите глави погледот од многу пари сите не мами но нас музиката од тага не вади Втора строфа Закопан во мисли фатени на дело изгледот не е битен црно или бело Небитното досие закачено на чело обвинет од сите сепак застанат смело Сам на листот Сам во светот Сеуште се плашам случајно да не го утнам летот на овој жежок бетон се борам за живот и на сите оние на кој им згрешив стварно ми е криво али било, било и поминало овој живот те тера само да паѓаш да паѓаш доле и да сањаш дека некад ќе си на врвот додека они не се замараат дур од глава ти паѓа првут ова е само тежина од различни тонови или борба за живот кажано со други зборови животна дрога музика до гроба ништо друго не е битно во мојава доба за сите вас забранета зона морам да одам да победам глава горе нема да се откажам сега ќе одам до горе со голем корен мојот живот се вцврстува доле Рефрен Неочекувај извинување од мене со надеж дека ќе ме победите мене срцето мое е ладно како камен не чука не мрда но во него гори пламен Не пробувам да ви пеам серенади музикава е синфонија во вашите глави погледот од многу пари сите не мами но нас музиката од тага не вади Сам бев немав никој до себе незнаев како да го искажам тоа што беше длабоко во мене скриено во дете исклучено од светот ко мене чекав да дојде времето и еве неморам да молам некој за трошка леб несакам да сум толку мал во овој свет Сега се прашувам дали сум на правиот лет Кој знае кај ќе заглавев да не бев во овој свет Само биди на средината на кругот И не се секирај за ништо друго Додека времето стига до последните часови Ние ги носиме нашите последни одлуки Прашањето е зашто не сме добредојдени И да не сме една цел никад победени Кога сме доведени до крајот на патот оделени пак ќе продолжиме и да сме победени Римите во редови, без помош сме растеле на бетони Цврст стаф,удари у препони Покрај секојдневна борба со демони Ги враќаме сите стихови погребани! Рефрен (x3) Неочекувај извинување од мене со надеж дека ќе ме победите мене срцето мое е ладно како камен не чука не мрда но во него гори пламен Не пробувам да ви пеам серенади музикава е синфонија во вашите глави погледот од многу пари сите не мами но нас музиката од тага не вади