Gordienen dichte Soms is de wereld mij te groot Dan maak ik alles klein Tot dat ik bang word veur de dood Dan moet ik weer terugge Naor hoe groot 't eerst was In gedachten loop ik dan kalm Over 'n grote vlakte Naor de horizon Zo ben ik opgruijd Wij keken kilometers ver Elke dag vanaf 't ontbijt Pas veul later heb ik merkt Hoe ik daor an hecht ben Hoe ik der van op knap Soms wul ik wel 's kroepen zölfs Over 'n verre vlakte Naor de horizon Daerum ben ik graag in 'n stad In de allerhoogste flat Of in 'n trein die van Chicago In ien streep naor Denver redt Of in 'n vliegtuug Dan ku 'j 't ok mooi zien Mar 't liefste stao ik denk ik Bij mien aolders achter 't huus misschien Gewoon eben kieken naor de horizon Daor gunder an de horizon Daor gunder an de horizon