Cornelis Vreeswijk - Teddybeer lyrics

Ze noemde me haar teddybeer Het was niet om te harden Ze lachte me daarbij vriendelijk toe En ik ging zowat aan flarden De erotieke dingen Had ze nauwelijks talent voor Maar ze noemde mij haar teddybeer Daar werd ik haast impotent door Ze noemde me haar teddybeer Ze kon het echt niet laten De ware liefde was het niet Dat had ik in de gaten Want als ik me aan haar boezem wierp Omdat ik seksueel was Dan riep ze steevast: "hou toch op" En dat het haar te veel was Nee, ware liefde was het niet Dat begon ik te begrijpen Ik mocht haar nauwelijks kussen En ik mocht haar nimmer knijpen Ze zei: "mijn lieve teddybeer Eerst gaan we ons verloven Gedraag je dus als gentleman Wil je me dat beloven?" De raadselen van het leven Wilde ik haar gaarne leren Maar als ik het over de liefde had Had zij het over beren Zo gauw ik het maar probeerde Om mijn liefdesgloed te stillen Dan zei zij: "stoute teddybeer Hou op of ik ga gillen" Dus ben ik er maar vandoor gegaan Ik kon het niet meer horen Ze leefde niet van achteren En nauwelijks van voren Het laatste wat ik hoorde Was dat ik geen echte heer was En dat ik niet haar tijger Maar een rare teddybeer was