Cornelis Vreeswijk - Marjolijn lyrics

Omdat we onder de sterren staan En wij elkander wel mogen Kus ik je lippen onder de maan En kijk je diep in je ogen En dan weet jij je opeens geen raad Omdat je hart zo onrustig slaat Het droeve feit, Marjolijn, is Dat liefde niets meer dan schijn is Want ergens anders schijnt de zon En exploderen granaten En daar marcheert een bataljon Daar sterven duizend soldaten Wat is de liefde Marjolijn Is het een oorlog in het klein Kan men elkander vermoorden Zonder geweer, maar met woorden De nacht is lang, de maan is hoog Nu slapen dieren en mensen Daar valt een ster in een lange boog Dan mag je, geloof ik, iets wensen Wat wil je hebben, dat is de vraag Ik geef je alles, o zo graag Al wat je wilt kan je krijgen Alleen m'n hart blijft m'n eigen De liefde is een vreemd soort wijn Je kunt haar proeven noch ruiken Maar als ik jou was, Marjolijn Zou ik haar matif gebruiken Want neem je maar een slok teveel Dan schiet het gal je in de keel Het is of je hart da van lood is Omdat de liefde dan dood is