Alleen In een wereld vol van net alsof Ik bepeins vaak hoe jij naast mij lag En een met mij was, nacht en dag En waarom jij door het lot werd weggerukt En ik hier bleef, alleen Alleen Zal voorgoed mij het lachen zijn vergaan Vreemd hoe triest en koud dit leven is Hoe weinig mij gebleven is Als ik slaap zijn mijn dromen zelfs nog droef Zo zonder jou, alleen Alleen Niemand kan jouw plaatsvervanger zijn Ik tel nacht aan nacht de uren af Verlangend naar het slot, het graf Waar ik straks eindelijk Eindelijk weer naast jou rusten mag Zij aan zij