Ha myni Sache packt u bi furt vo dahei Irgendwo glandet, wo si d'Tür uftaa hei. I ha lehre loufe, sta uf eigete Bei, Ha gleert, wi me Ja seit u mängisch o Nei. Ha di nie vergässe, ha dy Abdruck y mir Un i weis genau, es ziet mi wider zu dir. Aber i mues wyter uf Entdeckigsreis, I chume vo dir un i lande by dir u das isch alls, won i weis. I bi dür mängi Kurve, da uf mym Wäg, Bi dür dunkli Wälder, über Brügge u Stäg, Über Bärg u Täler, über Gränze ewägg, Dür e Sumpf u dür d'Wüeschti u ds Labyrinth vo de Stedt. I ha mi verloffe, bi uf Abwäge cho U nid überall hei si mi fründlich ufgno. Ha verusse gschlafe, ha gstunke vor Schweiss, Doch i chume vo dir un i lande by dir u das isch alls, won i weis. Bi scho wyt umenang cho, ha verschidnigs erläbt. S'het mängisch weh ta, ha mängs Pflaschter ufgchläbt. Ha no mängi Narbe als Zeiche dervo, Aber geng wider het mi öpper y d'Arme gno. Ha Vertroue gwunne, ha my Gloube no Un i ha ke Angscht vor däm, wo chönnti cho. U nach all dene Jahre, da singe mir eis: I chume vo dir un i lande by dir – uf dere grosse Reis. I chume vo dir un i lande by dir – u so schliesst sich der Kreis. Ja, chume vo dir un i lande by dir u das isch alls… … das isch alls, won i weis.