Boh Foi Toch - Vrouw Begeerdink lyrics

Vrouw Begeerdink 'k mot ow zeggen dat 't zo neet langer kan Ik wet kwelleke wat normaal is en ik driet op wat moraal is Maor hier kump toch elend van Vrouw Begeerdink owwe rokskes laot te volle beenvleis bloot Alle mansleu in de straote kunt 't gunzen jo neet laoten Heel 't darp kump zo in nood Ow verschiening, vrouw Begeerdink, dut 't burgerdom gin good De pastoor en de notaris, zelfs de plietsiecommissaris kriegt de jacht weer in 't blood Vrouw Begeerdink waes toch wiezer, owwe bluuskes bunt te vol Kots vlaog Bennard van Ter Stegge zomaor in een deurnenhegge Too'te ow es nao zeen wol Doot de kneupkes hoger dichte, trek een vest der aoverheer Den armen Bennard kreeg ok bratsen, too'te van de fietse klatsen En zien vrouw wil 'm neet meer Nae de vrouwleu bunt jao raozend, al 't mansvolk is van slag Wil zich noo een hundjen kopen en daormet dan rundjes lopen Tot vaak late in de nacht Heel onschuldeg loopt dee baeskes met eurn Fikkie aover straot Laot den hond de lange liene, loert en gloept, zee wilt wat zene Leefst in meer ontblote staot Vrouw Begeerdink, ow gardienen bunt te dunne en te smal Wa'k neet zee kan'k wal verzinnen, gelp en zwelmeg warm daorbinnen Mag ik der inne bi-j geval Laot de andern maor buten, laot blos mi-j der efkes in 'k Belaof ow da'k mi-j zal benemmen, mienen hartstocht af zal remmen 'k Bun in alles ow naor 't zin Laot mi-j slaopen in ow armen, laot mi-j dreumen van een land Waor gin spraoke van moraal is en neet vaststeet wat normaal Vrouw Begeerdink, astebleef, nem mi-j an den hand...