Ik werd verblind Door de dingen om me heen Met mezelf alleen Kon ik niet kijken Naar de wereld die blijft draaien En langzaamaan verdween ik in een gat Ik was woest op iedereen die zei Dat ie wel wist hoe het nu zat En hoe het zo gekomen was En hoe het dan weer verder moest Wat een onzin Want niets hoefde en er kon gewoon teveel Er kon veel teveel En ik durfde niet te kiezen Er kon veel teveel Er was nog zoveel te verliezen Er stak een wind op En de bomen stonden scheef Aan een horizon die wegdreef Ik trok mijn jas aan En ik vocht me door de regen En langzaamaan verdween ik in een storm En ik dacht aan iedereen die ooit Gezegd had iets te weten Maar als het ooit begrepen was Dan was alles nu veranderd Wat een onzin Want niets hoefde maar er kon gewoon teveel Er kon veel teveel En ik durfde niet te kiezen Er kon veel teveel Er was nog zoveel te verliezen Alles lag open De wegen waren leeg Je kon zwerven, je kon lopen En niets van wat we kregen Was te zwaar of te licht Niets had een gewicht Dat je niet dragen kon Maar nu, maar nu is er teveel Teveel dat achter me vastligt Er kon veel teveel En ik durfde niet te kiezen Er kon veel teveel Er was nog zoveel te verliezen Read more: BLOF - TE VEEL LYRICS