Wie iech nog e jungske waor, zoe vaan e jaor of zés Vóng iech gere vaan alles aon en leet iech niks mét rös Zaot iech aon e trömmelke, pakte miech e keukske Daan zag m'n mam: doe deugeneet, iech zét d'ch in 'n heukske Tralala... Wie iech al get groeter woord, de sjaoltied waor veurbijj Had iech gere, wie eederêin, e mêidske aon m'n zijj E knap geziechske, 'n aordig keend, mét um de kop 'n deukske Mer iech spraok noets met de mêidskes aof, op êin of aander heukske Tralala... Wie iech later vrijje ging, m'n hart vol goje mood Veer stoonte stiekum neve de kèrrek, iech weet 't nog zoe good Opins versjeen menier Pastoer, dee zag toen mét e vleukske: "Wat doen m 'ch die twie knape noe, heij in dat duuster heukske"? Ohlalala... Tralala... Es iech bijj St. Petrus kom en klop daor aon z'n deur Daan zeet 'r: "Jóng, kom doe mer d'rin, doe steijs d'r hiel good veur Doe höbs toch nemes kwaod gedaon, dao sjteijt niks in mie beukske" Daan zégk iech: "Petrus, zét miech mèr mét e Bengelke in 'n heukske"! Tralala...