Iech zeen d'n hoezer en d'n straote Boe iech höb gespäöld es keend Iech zeen ut vreithof en de nuij en aw maosbrök Iech höb diech väölste vreug verlaote En bin väölste väöl vervreemp Toch verlang iech in gedachte naor diech trök En diech hèls d'n errum ope Brings miech get teweeg Dus iech kom weer trök gekrope Kroepend naor Mestreech Diech bis gaaroet neet veranderd Diech hèls altied voot bei stök Toch verlang iech in gedachte naor diech trök Naor mie Mestreech, mie Mestreech Altied zal ste blieve, mie Mestreech Iech höb euveral gezworreve Mèr toch kaom iech weer terök Örgens aanders voond iech mie gelök Iech huur stumme die miech rope Wienie kumste weer terök Daorom gaon iech in gedachte altied trök