Vele dagen van mijn leven zijn vervuld met vals geluk En idealen waar ik steeds naar wilde streven Nu kan ik echt niet langer op tegen een dergelijk bestaan Voor eeuwig leid ik nu een pessimistisch leven Eenzaam loop ik door de straten van mijn stad En besef dat ik dan nauwelijks meer leef Slechts de drank en valse liefde zijn de oorzaak van 't feit Dat ik pijnloos door het leven verder zweef Nee, ik kan nu niet meer op tegen een leven zonder hoop Met een einde dat men nimmer kan ontwijken En het dal van grote woorden die slechts leiden tot bedrog Hoop ik nimmer van mijn leven te bereiken Vroeg of laat zal ik ook sterven ook al wil ik dat dan niet Het is bekend: uiteind'lijk ga je toch eraan Met datgene dat jij wilt daar houdt men echt geen rekening mee Daarom knik je 'ja' en buigt je hoofd gedwee Ik bekijk de hele wereld door een bril van gitzwart glas Waardoor ik alles als een wazig schouwspel zie Zelfs de bloemen zijn voor mij een donker vreemd gewas Dat volkomen bij de pessimisten past Heere, leidt mij weg uit dit bestaan En breng me naar een wereld vol genot Naar een wereld vol van liefde, waar ik leven kan voortaan Want als mens ben ik reeds helemaal verrot Vele dagen van mijn leven zijn vervuld met vals geluk En idealen waar ik steeds naar wilde streven Nu kan ik echt niet langer op tegen een dergelijk bestaan Voor eeuwig leid ik nu een pessimistisch leven