[Inngangur] 90% af allri orku á landinu er nýtt af stóriðnaði, aðallega álverum og járnblendisverksmiðjum 10% er nýtt af heimilum, fyrirtækjum og stofnunum Ein Búrfellsvirkjun myndi uppfylla orkuþörf fólksins Síðastliðin fimmtíu ár hefur geisað hernaður gegn landinu [Vers 1: Ari Ma] Og náttúruverndar-sjónarmiðunum og friðunum Með sniðugustu lygunum Sem hlægja' að heiðnu siðunum Gömlu jurta lyfunum og helgu griðarstöðunum Sem verða undir gröfunum og orðræðan í blöðunum Er útötuð í stöfunum sem f*gna leðju böðunum í heiðagæsa högunum - þar sem Freyfaxi reið um í' íslendingasögunum Ó, var landið friðað? Þau breyttu bara lögunum því að peningarnir flæða í flúðunum Og fjölmiðla trúðunum Er jafn mikið treystandi og ráðamanna brúðunum Sem sigla um á skútunum og lifa vel á mútunum Konungurinn Alcoa, þeir lúta' honum Sjúgandi spenann á sóðanum, skammtímagróðanum þeir þagga niðrí “fíflunum” Sem reyna' að hagga stíflunum Í logninu í f*gra firðinum er mengun svífandi Eitruð ský af brennisteinsdíoxíð engum hlífandi Finnst þér þetta vera viðkvæmt málefni? Það þarf mikið rafmagn til að breyta súráli' í hráefni Ef þeir fara upp á hálendi Og fjallkonan er fyrir þeir kála' henni - ég finn það í sálinni Ég verð virkilega málglaður Alveg frekar brjálaður Og reyni ekki að hylja það Hvernig gátu þeir byggt virkjun fyrir 133 milljarða? Ég er ekki' að skilja það Ef þú hefðir fengið val, hefðirðu viljað það? Harpa kostaði 17,5 - leyfðu mér að þylja það 133 fjandans milljarða Bara til að þjóna einu álveri Með fjörutíu ára álverðs-tengdum samningi Þegar ég fer að verða gamlingi - Og gróðinn fer minnkandi þá leggja þeir upp laupana Endalaus orka en enginn til að kaupa' hana Nánast þriðjungur af allri orku á Íslandi Á heiðinni ég heyri' í forfeðrunum hvíslandi: Hvað hafið þið gert? [Vers 2: Andri Snær Magnason] Á Vesturöræfum (Forspil í dúr og moll) Eftir Helga valtýsson fæddur 1877 Öræfin eru faðmvíð og fjallablá Kyrrð þeirra gerir þig hljóðan og hlustandi þar skilurðu Heimdall til fullnustu Hugfanginn hlustarðu á andardrátt þinnar eigin sálar sem þú hafðir gleymt árum saman Hér skynjarðu fyrst ómælisvíðáttu anda þíns og þú stendur kyrr og undrandi í djúpri þögn og óumræðilegri lotningu fyrir guðdómi sálar þinnar Fjarlægðin, fjallabláminn, jökulbungan mikla Reginniður kyrrðarinnar, allt þetta speglast og endurómar undir hvolfþökum sálar þinnar sem spanna himinn og jörð Allt sjónarsvið anda þíns og sjálfur rennur þú sem söngklökkur ómandi strengur inn í þagnarþrungna geimvídd guðs Og verður eitt með henni [Vers 3: Ari Ma] Fyrirgefið forfeður, en nú er skaðinn skeður - ef þeir reyna svona aftur - við gerum úr því veður Ef við blásum saman þá þyrlast upp stormurinn í sótinu Gullið hefur stækkað en líka með því ormurinn í fljótinu Sumir segja að hér sé við ofurefli að eiga Ekki láta deigan sýga, ég vil orminn feigan Ef við getum ekki banað honum bindum við hann böndum Sameinuð vér stöndum og tökum orminn höndum Almáttug erum við! Endurtaktu orðin! Við bindum hann um hálsinn, við bindum hann um sporðinn Bundinn hann getur ekki lengur neinum grandað, dýrum né mönnum Ef til verka er vandað með skýrum og sönnum ætlunum, áætla ég að Ísland gæti orðið algjör paradís Hér er margt að sjá, ekki bara ís Náttúran er draumurinn Ferðamanna flaumurinn Er dýrmætasti straumurinn Krafturinn í konunum og ættjarðar sonunum Fyllir mig af vonunum Gullið býr í hjartanu á þjóðarsálinni Móðurmálinu og loftinu' upp á hálendi Vitið er rosalegt í íslenskum hugum Við eigum meira skilið en álver og bugun 70% gróðans er sendur beint úr landi ég hef auga' á orminum og festi betur bandið Ég vil ekki vera bara kennitala' á blaði Setjum markið hærra og ríðum bara' á vaðið Við höldum okkar velli og munum aldrei bakka Komandi kynslóðir munu okkur þakka Kæru forfeður Við bætum ykkur þetta upp Við bætum ykkur þetta upp Við bætum ykkur þetta upp