Andrzej Dybiec - Zagubieni lyrics

[Zwrotka 1: Filipek] Byliśmy w jednej klasie razem na matematyce Ona zawsze przy kasie, kumasz? Dziani rodzice Prawie czułem safari i wstyd przez swą gażę Gdy pod szkołą już czekał na nią byk w Jaguarze Nie nazwałbym jej szmatą, lubiła parkiet, typie Ale one są mokre wiecznie i niewyżyte Ona trzymała dystans od początku do końca Jedyne co ją dotykało, to ambicje ojca Widziałem jej rozterki Zwłaszcza samoocena - najwyższa z możliwych w skali Kickera Ty i inni walili w melanż przy trawce i sztosie Ona czytała do późna przy Kafce, ziom, "Proces" To była pierwsza lekcja, znów matma, to prawda Okazało się, że jej staremu wpadli na kwadrat Więcej jej nie widziałem, to rozwala do teraz To nie była kolejna niunia Pejtera [Refren: Edzio] Oni żyją pośród nas wśród twych codziennych chwil Mijasz ich każdego dnia, może jesteś jednym z nich Każdy to historia, chociaż patrzymy bez sumień Nam tak łatwo oceniać innych, a tak trudno zrozumieć [Zwrotka 2: Edzio] Mieszkał ulicę dalej, mieliśmy po kilka wiosek Śmigaliśmy po podwórku, często jakaś piłka, rower Było nas wtedy kilku, boisko czy też kreskówki Ja kopałem wtedy gałę, on popalał pierwsze szlugi Potem kontakt się urwał, nie widziałem więcej tam go Może raz go trafiłem jak śmigał za rękę z panną Potem widzę go na mieście, mijam tam gdzieś po latach Coś tam jakoś mi się żalił, że była na niego gada Jeździł tym samym busem, kiedy śmigałem do szkoły On ją rzucił raz za razem, miał na biznes nowy pomysł Naprawiał telefony i sprzedawał bez minusów Innym razem miał papiery na kierowcę autobusu Miał mieć furę od kuzyna i robotę na celu I mówił, że za tydzień przeprowadzka do Manchesteru Spotkałem go pół, albo rok, jakoś po tym Kupowałem mu jedzenie, od miesiąca był bezdomny [Refren: Edzio] Oni żyją pośród nas wśród twych codziennych chwil Mijasz ich każdego dnia, może jesteś jednym z nich Każdy to historia, chociaż patrzymy bez sumień Nam tak łatwo oceniać innych, a tak trudno zrozumieć [Tekst i adnotacje na Rap Genius Polska]