[Intro:Ad-libia]
Εξάρτηση
Εξάρτηση....εξάρτηση.....
Το πιο πέρα δεν υπήρξε ποτέ...
Ο φόβος βούλιαξε τον καναπέ.....
Εξάρτηση....εξάρτηση...
[Verse 1]
Προσμένει θλιμμένη η γη, καμένη μολυσμένη αυλή
δίνει πικρό τοξικό νερό, υλικό φτηνό
Φαινομενικά απολαμβάνω το κοινό καλό
γεωγραφικά δεν έχω κάπου να σταθώ
Οικονομικά, οικολογικά νοσώ
Αναδρομικά, αναβλητικά ζω
Κύματα μεταναστευτικά βήματα ξένα
παρασύρθηκα βιοποριστικά από δεδομένα ελιτίστικα
Υλιστικά σύνδρομα, στερητικά
αφού έχασα τα βασικά θα ζω με δανεικά
Ειδικά αποκαθηλώθηκα από την εφηβεία οριστικά
προσηλώθηκα στην ώριμη ανία γενικά
χαντακώθηκα ζώθηκα πυρά, θ' ανατινάξω
τον ομφάλιο μου λώρο θ' αποτάξω
Θα σε κάψω μήτρα φονική, υπερεγωτική, βιταμίνη γονική
τοπική στην οδύνη, φοβική στην ευθύνη
με βυζαίνει μόνο νικοτίνη, οδύνη
θα περάσουν όλα μ' ασπιρίνη, οδύνη
Μη, δεν έχω συνταγή, μπορεί
αγάπη να μην έχω δει
μα έχω κρύψει στο ψυγείο μου περίσσια ηδονή
έχω στήσει το σφαγείο μου με στείρα ηθική
[Hook]
Προσμένει θλιμμένη η γη, καμένη μολυσμένη αυλή....
Προσμένει θλιμμένη η γη, καμένη μολυσμένη αυλή.....
Εξάρτηση....εξάρτηση.....
Εικονικά, φυσιολογικά θα μπορούσα να
βιολογικά όλα τα βασικά είναι πιθανά
μητροκτονικά κάνω βήματα αναβλητικά
μουδιάζω την ταχύτητά μου με αγχολυτικά....