[Verse 1]
Qa o andrra kurgjo ma shum se krejt qa ti bjen jeta
Mbeshtjetja jote e vetmja arsyje qe je gjall
Se vdekja o e paevitushme e ti duhesh me rujt ftyren se munesh me
Osht e munshme me hup menyren e drejt t'jetes
Qe me perjetu natyren e let t'vdekjes
Vet njerzimi shkon kah shkatrrimi
Me mrri te zotimi i fuqis
Qe u nis qysh kur t'shpis
Ja kan lan 1anderr si qysh ju lihet cdo thmis
Kshtu qe prind kini kujdes se zor osht me gjet
Njerz n'mes se krejt jon me do ekstreme t'veta me komplekse ja t'meta
Met pa si un qe meta pa njerz me vepra pa ata qe e gjeta
Veten derisa e njeka jeten ton jeten pytjet e njejta um veten
Kur se bon veten tjert vet heken krejt vet meten
Krejt let preken se e drejta t'dhem kur perplasesh me vet t'verteten