kazıdı bedeninden hayali o
koparırken kendi dünyasının bağlarını
onun mor galaksisinde kış gelip çattı
ve artık daha fazla leylak kokmayacak
o açtı bıçakla aşkını
sıcak damarlarda sakinliği bulmak için
onun kendini imha süreci sadeleşti boşlukta
sıkılan dişlerdeki acı kurtulmaya benzemez
o kayboldu umutsuz arazide
karanlık ve boşluk paralelleri arasında
martıların çığlıkları bulutlu hafızalarda
aşındırıyor ölçülü hiçliği
sivrilip çürüyen etlerde
o ayakta tutamadı özgürlük hayalini
terkedilmiş gri koma enerjisinde
onun kalbinde zafer ölümü gerçekleşiyor