bu dünyayı dinlemeye başladığımda
oyunun eşit şartlarda olacağını zannettim
tüm radyolar mutluluk frekansına bağlı
masallara inanmak kendini yaşamaya zorlamaktan daha kolay
bitmeyen hayaller çığ gibi
koparır tüm umutlarını kayaların üstünde
umutsuz çırpınışlar kendin kalabilmek için
gizlenmiş tembellikler açlığı gidermez
yücelt hastalıklı kabuğunu
ikiyüzlü gözerini kurşun ipliklerle kaparken
besle hayalleri sessizliğin resimleriyle
senin yaşamın tesadüfen yalan olarak adlandırılan zararlı bir alışkanlık
gizli kalan ahmaklık çürüyor yapışkan bataklıkta
tüm yıldızlar akraba, biz sadece bir tümörün parçasıyız
irdelemeye çalışırken gökteki inancı
kendini kandırma artık durdurulamaz