Zeeuws meisje is dood
Voortaan eet ik droog brood
Ze verdween zoals ze kwam
Deed het voor haar boterham
Ze kwam om in het verkeer
Want het boterde niet meer
Ze was een nationale trots
Zoals molens, klompen, bots
Werd door iedereen vereerd
En haar zaakje liep gesmeerd
Met een glimlach zei ze dag
Het was het laatste wat ik zag
Botergeil en erg gewild
Heeft ze mijn honger gestild
Het is voorbij, vaarwel, adieu
Het was lekker, jammer, sneu