L'ennuie beheerst de levens van
Klaus Blodsinn en zijn vriendenkring
Want op hun warme landerijen
Gebeurde immers nooit een ding
Tot
Ik heb een nieuw genot gevonden
Schreeuwt een der degenerees
De vrouwen kirren opgewonden
Ruiken de geur van bloed en vlees
Een arm lief Braziliaantje
Heeft al dagen niets te eten
Legt zijn hoofd op zijn chihuahua
Tracht zijn honger te vergeten
Dan
Overvalt hem plots een schaduw
Wint van hem een kort gevecht
Waarna hij in een geblindeerde
Hondenwagen wordt gelegd
Levend vlees
Het leven is hier niet zo slecht
Je krijgt op tijd te eten toch
En of het waar is dat er soms
Verdwijnen ach ik ben er nog
Maar
De gasten van die avond lopen
Langs de hokken levend vlees
En kiezen wat zij zullen eten
Tijdens een van Klaus' diners