Ik ben geboren
In een dal van klei
Mijn wieg stond niet ver
Van een koe in de wei
Waar je koren kon horen
Tot de einder kon kijken
Dankzij de dijken
Ik voelde me veilig
Ik waande me vrij
Ik dartelde lam
Ik spartelde blij
Het wa**ende water
Zou mij nooit meer bereiken
Dankzij de dijken
Toen kwam op een nacht
De storm en de vloed
Die verpulverde
Dat vertrouwen voorgoed
Ondanks de beloften
Wij zullen niet wijken
Braken de dijken
De natuur is een monster
De mens is een dwerg
Een dijk blijft een dijk
Een Hollandse berg
Hollandse bergen
Blijken de dijken
Ik bleef heel mijn leven
Een rasoptimist
Een Hollandse jongen
Een stadsalpinist
Die zijn leven vergeefs
Naar de hemel zal reiken
Dankzij de dijken
Dijken