؛[قسمت ۱: شایع]؛
محکم تر از پول
لای کلی دشمنو دوست
اون وایسادا پشتمو دوخت
انگار ایندفه نوبتمون شده بود
یه چی میگفت نه ایندفه رو بمون
هرچی دلت میخواد و بگو
زندگی کوتاهه مثل دور موت
خودت خوب میدونی پس بکن و بتون
درسُ تعطیل کردم از بیخ
خندیدن بهم و قلبم
نریخت
این مسیر برگشتنی
نبود نبود مثل هر رفتنی
من اومدم ما شم با تو ،
تو جاده خاکی همراه شم با تو
هیچ چی از این دنیا تو جیب هام نی
یه عمر کردم تو شلوارم پاتوق
تو این اتاق ده متری هر روز بیشتر از دیروز نخ کش میشم
هنو نگاه میکنم تو دستت چی هست
حیف که رپ نسیه‌ست؛
اوضاع برا ما از دم قسطی رفت؛ و پول، حواسمو پرتش میکرد؛
هر چرتی رو ربطت میدن، حیف که رپ نسیه س ...
اومد دنیا وقتی بارون میزد، سریع گذشت ولی آروم پیش رفت؛
دید آدما چطور داغون میشن، به خودش اومد و دید :
” دو روز بیشتر نیست، ای، دو روز بیشتر ... “
خودت بگو غیر اینه؟، یه بار فرصت زندگیمه؛
حالا یکی سفت میگیره، یکی شوخی میکنه، یکی جدی میگه؛
خودِ خودش مسئوله، هرکی که چی تو زندگیش ممنوعه، پس چی؟
جلو هر چلغوزی خم شی که رد شی، نه این تو دستور من نی ...
هنوز، زندم بی‌منّت، هی ساختم، هی رفت زیرش، نه،
باز کردم و یکی تعطیلش کرد؛ هیچی رو هیچکی نمیکنه تقدیمت مَرد
صد بار هم خورد کفگیرت تش، دویست دفعه بگو من میرسم؛
بلند شه از منه هر کی بهتر ، همه باید تسلیم تصمیمت شن
اومد دنیا وقتی بارون میزد، سریع گذشت ولی آروم پیش رفت؛
دید آدما چطور داغون میشن، به خودش اومد و دید :
” دو روز بیشتر نیست، ای، دو روز بیشتر ... “
من نمیدونم، کی کجا گفت، کی چیکار کرد، کی جا خورد؛
خودمو نگه داشتم، تو این اتاق، خوش،
تو هم جا تحمیل، دعام کن، چون همه خواب‌های رنگیمو آب برد؛
دزدیم انگار، رفتیم تو سانسور، رپ شطرنجی‌ترین تصویر سال شد؛
انگار همه قاتلا کشک، کاسبا کشک، هنر و رپ و راه ما کج؟
بگو رو صورت‌هاشون آب بپاشن ، نبندن راه اضافه، ... آ؛
دیدی چند تا من، ما به پا کرد؟، دیدی نمیخوایم اگه باشه پا شرط
من رو این زمین یه بار زندم، باید باشه اونجوری که خواسته باشم، آه