İyice görüyorum artık düzeni
Orada bir avuç insan oturuyor yukarıda
Aşağıda da birçok kişi
Ve bağırıyor yukarıdakiler aşağıya:
"Çıkın buraya gelin ki, hepimiz olalım yukarıda."
Ama iyice gözlediğinde görüyorsun neyin saklı olduğunu
Yukardakilerle, aşağıdakiler arasında
Bir yol gibi gözüküyor ilk başta, yol değil ama
Bir tahta bu, ve şimdi görüyorsun açıkça
Bu bir tahterevalli tahtası
Bütün düzen bir tahterevalli aslında
İki ucu birbirine bağımlı
Yukarıdakiler durabiliyorlar orada
Sırf ötekiler oturduğundan aşağıda
Ve ancak aşağıdakiler, aşağıda oturduğu sürece kalabilirler orada
Yukarıda olamaz çünkü ötekiler yerlerini bırakıp çıksalar yukarı
Bu yüzden isterler ki;
Aşağıdakiler sonsuza dek, hep orada kalsınlar, çıkmasınlar yukarı
Bir de, aşağıda daha çok insan olmalı yukarıdakilerden
Yoksa durmaz tahterevalli
Böylesi çok iyi, değiştirmeyelim hiçbir şeyi
Bunu mu diyelim güle oynaya?
Bardağı görelim de ölmeyi mi seçelim susuzluktan?
Boşunu mu alalım, dururken dolu bardak?
Yani biz hep dışarıda mı kalalım?
Titreyelim mi soğuktan içeri buyur edilmedik diye?
Bekleyelim mi hep nasılsa büyüklerimiz bizden daha iyi düşünür diye?
Hayır! En iyisi kalkmak, yeter artık, demektir
Vazgeçmemek için kırıntısından bile yaşamanın
Karşı çıkmaktır var gücümüzle acıyı doğuranlara
Yaşanır hale getirmektir bütün insanlara dünyayı