[Κουπλέ]
Δεν είμαι star φορώντας πούδρα ούτε έχω ευχάριστα τραγούδια
δεν παίζεις box με τον Θεό, αυτό είναι sparring με τον Βούδα
καλά ποζάρεις Ιούδα, πλάσαρε μπούρδες που μιμείσαι
όμως δεν είσαι εγώ, απλά έχει promoters και θεωρείσαι
[?]από πιο ωραίος, μα από δω σπάσε όταν ρέω με πάθος
και πηγαίο βάθος, [?]φταίω σε θεό στο φαρισαίο μου λάθος
βρίσκει ο,τι λέω μα πως να με σπάσει; νιώθει δέος βράχος
στίχου νέος μάγος, αποδιοπομπαίος τράγος, ακραίος κάφρος
γύρω από ασθματικούς καίω μπάφο
μουνιά στρεσάρω πριν τη τελετή σαν προγαμιαίο άγχος
προκαλώ σπάζοντας στερεότυπα ραγδαίως κι εμπράκτως
σαν να λέω σε φασίστα πως ήταν ο Ιησούς ο Ναζωραίος μαύρος
δεν είμαι ο Ανδρέας Κάλβος, είμαι απορριπτέος και φαύλος
ο κύκλος που χαράζω, γιατί δεν θέλω να πιάσω τη μαζική αποδοχή
όσο εναλλακτικοί αντάρτες που ψοφάνε για προβολή
σας το παίζουν αλήτες και τρελοί, έχω αναλωθεί
από παιδεία κακουργήματος
όσες κουβέντες να δω πόρτες ψυχιατρικού ιδρύματος
όμως δεν δήλωσα κάτι από τα δυο, αν φαν απ΄τους καιρούς
γύρω από τους καπνούς γνώρισα τους πραγματικούς
όπως γνωρίζω τους mcs που είναι φαφλατάδες για views
και σε υπνωτίσανε, γι΄αυτό όταν φτύνω μοιάζει ν΄ακούς
κάποιο σκέλος απ΄τον Αισχύλο, με οργή από Άλφα-Γάμα, Γέλω
και πιο αισχρό γέλιο κι απ΄τον Μεντζέλο στον Βρωμύλο
οι δαίμονες μέσα μου κρέμασαν τους αγγέλους στο ξύλο
κι αν γράφεις βρώμικα, βούτηξα σε αίλως το φύλλο
είναι η κατάρα σε κάθε μπάρα, ωπ! χάλια ακούστηκα
ανούσιο bap για τα κουλτουριαρικά τους γούστα
μα αν είσαι τόσο σκεπτόμενος θα δεις κι όλα τ΄άλλα πούστρα
στις όχθες του Νιαγάρα έπινα γάρα με τον Ζαρατούστρα
κι έχουν μεγάλη πούτσα πίσω από το net
όμως δεν έμοιασαν με τη μαμά τους, αποφεύγουν τετ-α-τετ
απλά θέλουν ν΄άκουσουν : "με το θράσος που είχες, του τα΄ψαλες"
δίνω στις αδερφές σας υδροκυανούχες κάψουλες
καμουφλάζ καραμέλα, έλα να πουλήσεις τρέλα
θα πούλαγα τα νεφρά σου να είχα φράγκα για μπουρδέλα
κι άμα μ΄έχεις με τα χέρια, κρατάω μαχαίρι Στέλλα
δεν δραπετεύεις ποτέ από αυτή τη τρέλα
σαν να πήγες σε υπνωτιστή γι΄αναδρομή στη προηγούμενη σου ζωή
και βίωσες deja vu εκεί που σε βίασα στη σκηνή
μη ψάχνεις ίαση στο αυτί, αυτή είναι ποίηση φονική
το πνεύμα του Manson νιώθει την μεταρσίωση στο χαρτί
κι αφού στην εφηβεία μ΄είχες πειράξει
δέξου εκδίκηση σαν κρύα πράξη
βία για να είμαστε πάτσι
έτσι βρίσκω αρμονία, πιο πολύ κι από ακολουθία του Fibonacci
και σκας με προστασία όπως η εξουσία κι οι μπάτσοι
είμαι η επιτομή από τη πλάση, κι όταν η αλχημεία αντιδράσει
θα είναι η επιδημία στη φάση, να σπάσει την επανάσταση σου
ότι πιο αξίας έχεις κλέψει είναι η σύνδεση σου
κι ότι χειρότερο έχεις κάψει το πρώτο CD σου
Ψέμα! μα θα΄χεις πιο πολλά απωθημένα
όταν ο γιος σου μεγαλώσει και θα γίνει σαν κι εμένα