ÎœÎσα στο μυαλό μου
Είχα οδηγό μου
ΈÏωτα να μη πιστÎψω πια,
Τίποτα μη δώσω
Τοίχη να σηκώσω
Άλλο μη πονÎσει η καÏδιά!
Ένα φώς ανάβει
Σπάει το σκοτάδι
Είναι η δική σου η ματιά,
ΠήÏες μεσ’τη νÏχτα
Ότι φόβο είχα
Στην απÎÏαντη σου αγκαλιά!
Είναι Ï€Ïώτη φοÏά που ΔεκÎμβÏη καιÏÏŒ
Δεν φοÏάω παλτό οÏτε μελαγχολώ
Έχει πάÏει φωτιά η δική μου ψυχή
Μεσ’τα χÎÏια σου ζώ μιά μεγάλη στιγμή…
Είναι Ï€Ïώτη φοÏά που στο κόσμο αυτό
Το δικό μου εαυτό θεωÏÏŽ τυχεÏÏŒ
Με Ï€ÏοσÎχεις ÎµÏƒÏ Î¿Î»Î± είναι γιοÏτή
Από μάτι κακό Ï€ÏÎπει να φυλαχτεί
Η αγάπη αυτή…
Ήθελα να φεÏγω
Για να αποφεÏγω
Λόγους και αιτίες να δεθώ,
Κάθε εμπειÏία
Μιά δοκιμασία
Άλλο είπα δεν αιμοÏαγώ!
Το φιλί σου φταίει
Κι όλο καταÏÏÎει
ότι είχα χτίσει στο μυαλό,
Άλλαξα μαζί σου
Δίπλα μου κοιμήσου
Έγινες ο λόγος για να ζώ!
Είναι Ï€Ïώτη φοÏά που ΔεκÎμβÏη καιÏÏŒ
Δεν φοÏάω παλτό οÏτε μελαγχολώ
Έχει πάÏει φωτιά η δική μου ψυχή
Μεσ’τα χÎÏια σου ζώ μιά μεγάλη στιγμή…
Είναι Ï€Ïώτη φοÏά που στο κόσμο αυτό
Το δικό μου εαυτό θεωÏÏŽ τυχεÏÏŒ
Με Ï€ÏοσÎχεις ÎµÏƒÏ Î¿Î»Î± είναι γιοÏτή
Από μάτι κακό Ï€ÏÎπει να φυλαχτεί
Η αγάπη αυτή…