Eens toonden mannen zich je vriend
Met de stem aangenaam
En het woord jou behagend
Eens was de liefde groots en blind en de wereld een lied
En het lied klonk uitdagend
En op een dag ging alles mis
Mijn droom t'is lang geleden nou
De hemel blauw vol hoop en leven
Een liefde die nooit sterven zou
Een God die alles zou vergeven
Toen was ik jong en onbevreesd
Nog niet van werkelijkheid doordrongen
Het leven was een zorgloos feest
De wijn geproefd het lied gezongen
Maar de tijger in de nacht
Gromt als ingehouden donder
Als hij hoop aan stukken scheurt
En jou droom tot schande maakt
één zomer lang bleef hij mij trouw
Hij sliep naast mij t was als een wonder
Ik was een kind en werd een vrouw
T werd herfst ik ben alleen ontwaakt...
En in mijn droom haalt hij zijn bruid
Nog steeds wil ik hem alles geven
Niet alle dromen komen uit
Niet iedere storm kun je overleven
Mijn droom zo anders dan de hel
Waarin ik ben gedoemd te leven
Waarin geen enkel hoop meer gloort
Het leven heeft mijn droom vermoord